Хоёр талын ерөнхий жанжин харилцан олзлогдсон хачирхалтай ТУЛАЛДААН ...
Нийтэлсэн: 2018-12-16 04:59:44
Тулалдааныг муу жанжин удирдвал юу болдогийг харуулсан байлдаан 16-р зууны үед Францад болжээ. Тухайн үед улс орон шашны хуваагдлаас үүдэлтэй иргэний дайнд умбаад байв. Католиг буюу хааны талынхан дайсагнагч протестант буюу сөрөг хүчин нь хоорондоо удтал бүтэл муутай дайтсан. Ийм нэгэн тулаан 1592 оны 12-р сарын 19-нд Дрё хотын дэргэд болжээ. Хааны армийг морьт цэргийн уулгалсан дайралт хийдгээрээ алдаршсан жанжин Анн де Монморанси захиржээ.
Католиг жанжин ямар ч тулааны хувь заяаг морьт цэргийн ганцхан хүчтэй дайралтаар шийдэж болно гэдэг бат итгэдэг. Жанжины олон чанараас зөвхөн эр зориг л байсан гэхэд болно. Хааны армийн өөдөөс 4000 морьт, нэг түм гаруй явган цэрэгтэй протестантын армийг ханхүү Людовик де Бурбон удирдан хөдөлжээ.
Ханхүү жанжны ур чадварын хувьд дайсны командлагчаас нэг их дээрдээд байх юмгүй нэгэн. Тийм ч учраас тагнуул илгээх нь бүү хэл толгойн сэргийлэх ч гаргасангүй. Ерөнхий жанжны хувьд өөрийгөө тийм жижиг зүйлд санаа тавих ёсгүй гэж үзсэн бол тушаал ирээгүй байхад тагнуулд явж “биеэ зовоох” тэнэг офицеруудаас нь гарсангүй. Ийнхүү хайхрамжгүй маршилсаар гэнэт хааны цэргийн отолтонд бараг оржээ. Эхэндээ дайснаа цочирдуулж улмаар тулааны талбарт байрлалын таатай байдал олж авсан хааны жанжин танктикын хувьд давуу болов. Энэ байдлыг ухаарсан протестант зарим офицерууд тулаанаас зайлсхийж ухрахыг зөвлөсөн ч ханхүү хүлээж авсангүй. Харин ч дайсны дайралтын няцаахаар хамгаалалтын жагсаалаар жагсахыг тушаажээ. Гэтэл хааны цэрэг дайрахгүй байсаар үд өнгөрчээ. Эцэст хүлээж цөхөрсөн ханхүү дайсны байрлалыг баруун талаар нь тойрон гарахаар шийдэж цэргээ хөдөлгөжээ. Харин үүнийг нь хааны жанжин өөрийн нэрийн хуудас болсон морьт цэргийн хуй салхи шиг дайралт хийх аятайхан боломж хэмээн үзэж өөрөө цэргүүдийнхээ өмнө гарч сэлмээ сугалан “уухай” хашгиран оройлон дарчээ.
Гэсэн ч явган цэргийнхээ ард байрласан протестантын морьт цэрэгтэй тулгарч зууралдсан цавчилдаан болов. Тэргүүн эгнээнд давхиж явсан хааны жанжин Анн де Монморанси шархдаж мориноосоо унан улмаар олзлогджээ. Морьт цэргийн дайралт нь няцаагдаж ерөнхий жанжин олзлогдсон нь бөөн үймээн самуун дэгдээж хааны цэрэг ухарч эмх замбараагаа алдаж эхлэв. Ийнхүү протестантын цэрэг ялахын даваан дээр байтал бас нэгэн санаанд оромгүй явдал болох нь тэр ... Дайсныг нэг мөсөн бут цохихоор бас л морьт цэргийнхээ тэргүүнд эгнээнд дайрч явсан ханхүү хааны нөөц хүчин болох швейцарийн жадат цэргийн ангитай халз тулжээ.
Швейцарьчууд урт жадаараа дайсны морьдыг хатган унагаж их хохирол учруулан мөн олон цэргийг нь олзолжээ. Шархадсан морь нь унаж явгарсан ханхүү мөн л олзлогдсон байна. Энэ удаад дайсын ерөнхий жанжин олзлогдсон мэдээ тарж хааны цэргүүдийн урам зориг сэргэжээ. Удирдлагагүй болсон хоёр талын цэрэг орой болтол урсгалаараа шахуу байлдсан ч аль ч тал нь ялсангүй. Хоёр жанжин олзонд бүтэн жилийн өнгөрүүлжээ. Иргэний дайн ч мухардмал байдалд оров. 1593 онд Хатан хаан Екатеринагийн санаачилгаар хоёр жанжныг харилцан солилцжээ. Улмаар Анн де Монморанси хааны талыг төлөөлж ханхүү Конде протестаны талыг ахалж найрамдлын гэрээ байгуулсанаар Францын ээлжит нэгэн иргэний дайн дуусгавар болсон.
NUUTS.mn